Gdy wieją wichry zmian, jedni budują mury, inni budują wiatraki.

 Jedzenie mnie zabija, niejedzenie również.
Więc co mam zrobić?

 Bo miłość nie jest racjonalna. Na całe, kurwa, szczęście!

 Wszyscy zboczyli, (...)
są jednakowo zepsuci;
nie ma nikogo, kto
by czynił dobrze (...).

 Nie ma wolności bez marzeń i nie ma marzeń bez wolności.

 Nie słychać, jak ludzie myślą o sobie. Jak w myślach ratują ukochanych. Jak przychylają im nieba, sobie skąpiąc powietrza.

 Nic nie porusza się szybciej od światła, może z wyjątkiem złych wieści, ale one kierują się własnymi, szczególnymi prawami.

 Kto odchodzi jest winien. Zbrodnia i kara, wina i zadośćuczynienie. A zadośćuczynieniem ma być jego samotność. Albo karą. I odrzucenie.

 Świat bez miłości jest martwym światem.

 Nauka to czary, które naprawdę działają.

 W każdym z nas siedzi idiota i mędrzec.