Bywają marzyciele, którzy obchodzą rocznice pojawienia się ich fantastycznych wizji.

 Jeśli żałując własnego życia, bojąc się odnieść rany, zaprzestaniesz poszukiwań, to fakt, że w ogóle żyjesz, traci wszelki sens.

 Podróż w przeszłość jest jak wybicie dziury w podłodze płonącego domu i pozwolenie szalejącym na dole płomieniom rozprzestrzenić się na wyższych piętrach w teraźniejszości.

 Powiewa flaga, gdy wiatr się zerwie. A na tej fladze jest biel i czerwień. Czerwień to miłość, biel serce czyste. Piękne są nasze barwy ojczyste.

 Ból i wspomnienia wystarczały, żeby infekować na wieki.

 Jego słowa były jak jasne promyki nadziei, przebijające się
przez mgłę depresji i żalu,
ogarniających jej duszę.
Dzięki nim nagle
wszystko stało się jasne.

 Nie kłamie tylko ten, co nic nie mówi.

 Nadzieja może być bardzo bolesna, jeśli wciąż na nowo doznaje się rozczarowań.

 Okazuje się jednak, że nie ma dnia, który można ofiarować tylko jednemu człowiekowi.

 Patrząc, jak wychodzi, czuję ból.
Nie w głowie.
Gdzie indziej, gdzieś głębiej.
Bliżej serca.

 Błędy są częścią życia.