Odnoszę wrażenie, że ludzie, którzy nie myślą zbyt wiele wyglądają ...

 Przebywanie wśród ludzi, pomagało.

 Każdy ma swój dom ukryty w sobie. Ten dom określa, kim się jest.

 Obojętność i lekceważenie często wyrządzają więcej krzywd niż jawna niechęć.

 Droga do szczęścia jest ciemna i ciernista, ale rozświetla ją nadzieja.

 Przez rok cierpiałem na jakąś chorobę mózgową, a zdawało mi się, że jestem zakochany.

 Błąd chwili staje się troską całego życia.

 Ból jest święty i należy go uszanować milczeniem i samotnością.

 Najdziwniejsze w każdej rozłące jest to, że pamięta się tylko to, co było w ludziach dobre.

 Miłość, którą zewnętrznie odtrącił, wbrew honorowi, sercu, wbrew własnej korzyści, teraz, gdy już dlań była niedostępna, opanowała wszystkie jego myśli.

 Kocham cię i to mnie zabija.