Tak już jest z marzeniami, życie podcina im skrzydła.

 Widocznie można przeżyć nawet to, co najgorsze.

 Pies za ciebie zginie, ale nigdy cię nie okłamie. I spojrzy ci prosto w oczy.

 Kto wie, może właściwej drogi w ogóle dla nas nie ma.

 Prawda jednak zmienia się wraz z ludźmi.

 Sadysta chce uciec od swojej samotności i uczucia uwięzienia, czyniąc z drugiego człowieka nieodłączną część samego siebie. Wchłonąwszy w siebie drugiego człowieka, który go uwielbia, wyolbrzymia sam siebie i podnosi własną wartość.

 Nie można przeżyć życia od nowa, trzeba je kontynuować.

 Pragnąłem wracać do miejsc, które się nie zmieniają.
Żeby wszystko czekało na mnie jak zastygłe.
Chciałem powracać do własnych uczuć,
tak jak powraca się do pierwszej miłości.
Nigdy się to nie udawało, ale zawsze próbowałem.

 Mężczyźni traktują seks jak gimnastykę. Kobiety jak mszę.

 Ci, którzy kochają muzykę, nigdy nie czują się samotni.

 Serce człowieka ma to do siebie, że z im większych wyżyn spada, tym dotkliwiej pęka.