Czy chodzi o to, czego naucza nauczyciel? Czy też o ...

 ...abyś zawsze był komuś potrzebny, i tej radości, gdy czyjaś twarz rozjaśnia się na twój widok.

 Jego słowa były jak jasne promyki nadziei, przebijające się przez mgłę
depresji i żalu, ogarniających jej duszę. Dzięki nim nagle
wszystko stało się jasne.

 Jest w niej coś bezkompromisowego, jakaś porywczość, która kojarzy mi się z młodością.

 Czasem stojąc z boku, widzi się więcej.
Czasem może aż za wiele.

 Gdybyś kiedy we śnie poczuła, że oczy moje już nie patrzą na ciebie z miłością, wiedz, żem żyć przestał.

 To zawsze błąd mieć rację zbyt wcześnie.

 Właściwie to coś, o czym marzy każda dziewczyna, którą rzucił facet. Że kiedyś pożałuje, wróci i powie jej o tym...
A najpiękniejsze w tym wszystkim jest to, że ty niczego nie żałujesz.

 Człowiek z epoki katastrof nie ma własnego losu, nie ma charakteru, nie ma własnych myśli.

 To chyba leży w ludzkiej naturze: chcemy tego, czego nie możemy mieć

 Wszyscy jesteśmy sierotami. Sierotami burzy.