Nie widzę jednostek, widzę serce i ducha walki całej drużyny.

 Znajomość Boga, bez znajomości własnej nędzy, rodzi pychę.

 Ubrał się, jak dudek w pawie pióra.

 Nigdy nie przyszło mi do głowy, że nieobecność może zajmować tyle miejsca, znacznie więcej niż obecność.

 Jestem strasznym nadwrażliwcem. Bycie nadwrażliwcem to chodzenie po cienkiej linie: jest euforia, czyli nagła radość z drobiazgów albo depresja, czyli załamanie i upadek. Niektóre rzeczy widzę trzy razy mocniej niż inni. Tak jak zauważam różne piękne sprawy, tak widzę syf, którego ludzie nie zauważają. Wrażliwość, która daje mi masę możliwości, musi ze mnie wyjść. Jak zaczynam ją w sobie kumulować, to jest źle.

 Sama wybrałaś niedoskonałość-
a cóż może być bardziej doskonałe? Zmiarkowałaś, iż twa niedoskonałość jest doskonałością, toteż zaradziłaś temu, wymuszając na sobie niedoskonałość, dzięki czemu na powrót stałaś się doskonałością. Logika to zaiste niedoskonale bezbłędna

 Możesz wyciągnąć człowieka z getta, ale nigdy getto z człowieka.

 Kto nie wie dokąd zmierza, nigdy nigdzie nie dojdzie.

 Zgodziłem się z nim, że niezbyt wiele dobrego da się powiedzieć o starości, a on mi na to, że zna jedną dobrą rzecz, więc spytałem jaką. Odpowiedział, że zaletą jest to, że nie trwa długo.

 Niech się dzieje wola nieba, z nią się zawsze zgadzać trzeba.

 W świecie pełnym ludzi człowiek może czuć się ogromnie samotny.