Żal bywa potwornie samolubny.

 Bohater, który uwolni księżniczkę z wieży, w zasadzie nie ma wyboru. Musi spędzić
z nią resztę życia.

 Jestem zbyt nieszczęśliwa, żeby płakać.

 Podstawową zasadą dialogu
jest głębokie słuchanie. To
znaczy respektowanie tego,
co ktoś do nas mówi, nawet
jeśli się z tym nie zgadzamy.

 Drogi wcale nie muszą dokądś prowadzić. Muszą tylko gdzieś się zaczynać.

 Smutek rozproszy się jak słońce wstanie. On jest jak mgła.

 Słowa to ptaki, które wzbijają się do lotu i pokazują nieprzyjacielowi, gdzie się ukrywasz.

 Nikt na świecie nie jest zupełnie sam. Wszyscy są jakoś ze sobą związani.

 Tchórze zawsze będą czynić wrzask i domagać się śmierci tych, co rzucają posiew nowego życia...

 Żeby odejść od siebie, też trzeba się spotkać.

 Brak wątpliwości to przyjemne marzenie.