[...] bałem się pogryzienia przez chorą na wściekliznę rzeczywistość, strzaskania iluzji, romantyzmu utopionego w ostatnich złotówkach, dylematach - cola czy chleb.
Pytania, synu, pytania się liczą.
O odpowiedzi w ogóle nie warto się troszczyć.
Tak, z wielu powodów przyjście na świat w tej rodzinie było błędem. Przykro mi, że ojcu wystarczała świadomość, iż jestem jego synem. Nie zauważył, że jestem dzieckiem.
Kochanego ciała nigdy za wiele.
Ciemności nie można całkowicie pokonać. Można tylko z nią walczyć i demaskować ją za pomocą miłości, światłości i prawdy.
Nadzieja to jedynie inne oblicze pożądania.
Zrozumienie to jedynie suma nieporozumień.
Już nigdy nie będzie można. Bo tak jak dzisiaj nie będzie już nigdy.
Odszukajmy Jego ślady w naszych sercach i pójdźmy za Nim
Mimo wszystko, życie się dzisiaj nie kończy.
Ludzie boją się śmierci, a mnie coś podpowiada, że jest to najpiękniejszy moment życia.
