W Afganistanie jest dużo dzieci, ale dzieciństwo to rzadkość.

 Wartość rzeczy oceniana jest przez to, jak bardzo ktoś jej pragnie.

 Spada deszcz, wstaje rosa. Pomiędzy jest mgła. Pomiędzy jest wszystko, co jest.

 W każdej sławie zawsze jest trochę niesławy.

 - Gdzie idziesz? - zapytał.
- Złamać komuś serce. - odparłam.

 Czas to kula w próżni wieczności, strąca w nią bezpowrotnie wszystko, co porwie po drodze.

 To tylko papier. Co ma zostać w sercu, zostaje, nawet jak się spali list.

 Nadchodzi czas, kiedy będzie trzeba wybrać między tym co dobre, a tym co łatwe.

 Z miłością jest jak z kwiatem, pozwól mu zakwitnąć.

 Czasem sama się w sobie nie mieszczę.

 Szukałam miłości, choć nie miałam tak naprawdę pojęcia, czym ona jest.