(...) los otwiera nam możliwości, ale to charakter dokonuje wyboru.

 Kto chce, szuka sposobu, kto nie chce - szuka powodu.

 Miecz przeznaczenia ma dwa ostrza. Jednym jesteś ty. Drugim zaś śmierć.

 Duszy nie da się rozdzielić na dwoje i dwóch dusz nie da się połączyć w jedną. Dusza jest jednostką niepodzielną czyli monadą.

 Śmierć czyha na nas w pełni życia.

 Słowa, które zapadają w pamięć, to te, które szepczesz, a nie wykrzykujesz.

 Człowiek sam sobie wykuwa los. Decyduje charakter, świadomość, wiara - nie ślepe i ciemne fluidy. Każde życie ludzkie, każda nasza przygoda jest trochę niejasna i tajemnicza. Obracamy się w świecie, który nie jest jeszcze całkowicie wyjaśniony. Ale tej jasności, jaka jest, wystarczy dla człowieka dobrej woli. (...) na próżno usiłowaliśmy zrozumieć wszystko. Życie nasze toczy się w półmroku. Prawdopodobnie wiele zagadek moglibyśmy jeszcze rozwiązać w sposób naturalny, ale zawsze pozostanie pewne minimum - nierozwiązalne. Tak zawsze.

 Ma się jedno życie i moralnym obowiązkiem jest przeżyć je w zgodzie z własnym wnętrzem.

 Miłość. Jest tak bliska nienawiści, że niemal nie do odróżnienia.

 Boska miłość zawsze wychodziła i zawsze wychodzić będzie naprzeciw każdej ludzkiej potrzebie.

 Tak naprawdę sam nie wiem, czego chcę. Ale mam nadzieję, że będę wiedział, jeśli to zobaczę.