Człowiek, który tworzy, większość rzeczy wykonuje tylko jeden jedyny raz.

 Zawsze twierdziła, że jest milczący jak cień, cichy jak zapadający zmierzch.

 Miłość powinna człowieka rozwijać, dodawać mu sił
do działania, inspirować i mobilizować do próbowania nowych rzeczy. Wszystko wydaje się w zasięgu ręki,
kiedy ma się przy sobie ukochaną osobę.

 Zbytek nauki sprowadza słabość na ciało.

 Ludzie, którzy czymś się wyróżniają, nie mają łatwo.

 Nie ma nic bardziej tragicznego niż żebranie o gest, o uśmiech od ukochanej Istoty. Przy tej tragiczności blednie wielka inna tragiczność, tragiczność cielesnego kalectwa, tragiczność duchowego kalectwa... wielka tragiczność blednie przy tragiczności żebrania o miłość.

 Wampiry istnieją, tylko że zamiast krwi wysysają z nas sny.

 Nic takiego. Cóż za fascynujące zagadnienie. Wyzwala w ludziach zastanawiające reakcje.

 Człowiek potrzebuje tego, co w nim najgorsze, by dosięgnąć tego, co w nim najlepsze.

 ... dzień bez śmiechu lub dzień bez miłości jest dniem bez życia.

 Na pewno właśnie na tym polega piekło.
Na powtarzalności.