Po co wam tyle języków, jeśli nie umiecie porozumieć się ...

 Serce miałem jakby wszędzie naraz.

 Człowiek spędza życie praktycznie w dwóch miejscach: w łóżku i w butach.

 Życie to taki dziwny prezent.
Na początku się je przecenia: sądzi się, że dostało się życie wieczne. Potem się go nie docenia, uważa się, że jest do chrzanu, za krótkie, chciałoby się niemal je odrzucić. W końcu kojarzy się, że to nie był prezent, ale jedynie pożyczka.
I próbuje się na nie zasłużyć.

 Ten facet był jak nałóg - brzydki, niezdrowy i groził zawałem.

 Kiedy ktoś jest gotów do lotu, nie może tego odwlekać.

 Ja poczekam jeszcze na swoją miłość. Może przyjedzie następnym pociągiem? Albo jeszcze późniejszym? A może nie przyjedzie wcale? Nie szkodzi, mam już wprawę w oczekiwaniu na pociągi, które nie przywożą nikogo.

 Uczucia tych, których przestaliśmy kochać, są zawsze śmieszne.

 Pierwszy rzadko kiedy rozumie ostatniego.

 Wielka kłótnia, godzenie się we łzach i decyzja, by już nigdy więcej się nie rozstawać.

 (...) jest jak jest (...). Wiele rzeczy w moim życiu nie było na serio. Szkoda. Miało być inaczej.