Mimo wszystko mężczyźni nie są bogami; są tak samo ludzcy ...

 Nie mogę zapomnieć tego, co przeżyłem.

 ... żyć w przeszłości to trochę tak, jakby żyć pod wodą i oddychać przez rurkę.

 Młodość już taka jest, sama ustala granice wytrzymałości, nie pytając, czy ciało to zniesie. A ciało zawsze znosi.

 Jękły głuche kamienie. Ideał sięgnął bruku.

 (…) im więcej słów, tym mniej są przekonujące.

 Kolejny dzień dobiega końca, nastaje noc. Mrok jest tak przewidywalny, prawda?

 Ale co to znaczy: kochał? Czyż kocha się tego, komu się siebie wzbrania, czy też tego, komu się siebie oddaje?

 Życie charakteryzuje się długimi okresami nudy, najczęściej jest niezwykle ponure; potem nagle pojawia się jakiś zakręt i ten zakręt okazuje się ostateczny.

 Początki są nagłe, ale także podstępne. Zakradają się z boku, trzymają się w cieniu, czają się, nie rozpoznane. A potem eksplodują.

 Zabił się, bo kochał życie.