Człowiek, który nie żywi wstrętu do złej władzy, jest głupcem. ...

 Żyjemy długo, bardzo długo i pracowicie, w przerwach pomiędzy intensywnymi momentami największego smutku – i także największej radości, żyjemy w ekstatycznych momentach,
lecz pomiędzy nimi trwają epickie przerwy.
W życiu najwięcej jest właśnie tych przerw, które, spragnione może następnej epifanii, lękające się następnej klęski, rozpościerają się między wielkimi i rzadkimi momentami jak łagodny płaskowyż, w wysokich górach. Póki znajdujemy się na płaskowyżu nie umiemy nigdy zgadnąć, co jeszcze się wydarzy, co przyniesie następne gwałtowne uderzenie życia. Nieraz myślimy, że nic się już nie wydarzy, że smutek nigdy się nie skończy. Ale na ogół mylimy się – zawsze przychodzi następny wstrząs,
czasem też następna radość. Zawsze przychodzi
kolejny rozdział, a w nim ukryte skarby –
żyjemy w chwili i w trwaniu.

 Nigdy nie czułem, żebym był wart chorej przestrzeni, którą zajmuję.

 Żałuję, że nie znają Ciebie tak jak ja, ponieważ byłbyś wtedy bezpieczny. Podobnie jak a czuję się bezpieczna w Twoich ramionach.

 Kochamy się jak dwie żywe zapałki. Nie rozmawiamy ale rozpalamy się.

 Wybuchy są krótkie. To historie zabierają czas.

 Nie należy obarczać wroga winą za nasze błędy.

 Jego rodzice nie popełnili żadnego błędu. On po prostu nie był synem, jakiego pragnęli.

 Tak trudno się rozstać z twarzami, człowiek chciałby patrzeć i patrzeć.

 Kiedy zacząłem liczyć godziny, w mojej głowie powstał taki zamęt, jaki o świcie panuje w kurniku.

 Ludzie, którzy są pewni swojej siły, nie muszą się przechwalać.