Do diabła z przyjaźnią, która w winie nie zdążyła się ...

 W tym nie ma sensu, jak w większości spraw.

 Przyjechałem tutaj,
żeby pamiętać; teraz ucieknę
z tobą, żeby zapomnieć...

 Przez całe życie ciężko jesteśmy doświadczani. Boć człowiek rodzi się po to, aby mieć zmartwienia.

 Nie możesz być szczęśliwa, jeżeli czasami nie bywasz nieszczęśliwa.

 Doceniaj tych, którzy Cię kochają.
Pomagaj tym, którzy Cię potrzebują.
Przebacz tym, którzy Cię skrzywdzili.
Zapomnij o tych, którzy Cię opuścili.

 W rzeczywistości sztuka odzwierciedla widza, nie życie.

 I to co było słodkie, pachnie kwaśno. Pachnie trucizną.

 Nie złościmy się na ludzi, którzy są nam obojętni.

 Wszyscy są zbyt zajęci zapominaniem o własnych chwilach wstydu, by pamiętać o twoich.

 Ile osób może jednak powiedzieć, że są bezgranicznie szczęśliwe, że mają choćby jedną ludzką istotę, której mogą całkowicie zaufać?