Kobieta powinna być dwie rzeczy: kto chce, a kto może. Najważniejsze, aby była sobą, niezależnie od okoliczności. Jest niezaprzeczalnym źródłem siły, której nie powinna zapominać.
Czasem kobieta musi być bezduszną jędzą, żeby dać sobie radę w życiu, ale wierzcie mi, bycie jędzą to też ciężka praca.
Być kobietą w Nowym Jorku - to mieszanina udręki wiecznie nienasyconej konsumentki i radości spełnionej osoby, która bez względu na to, skąd przybyła, ma szansę stać się... dokładnie wszystkim, czym zapragnie.
I nie chodzi o ideologie czy ich brak, lecz o to, że jeśli śmiałe marzenia
się spełniają - to właśnie tutaj.
Woda młynem, wiatr śmigłami, a złą babę diabeł obraca.
Kobieta jest jak herbatka. Nie wiesz, jak jest silna, dopóki nie wrzucisz jej do wrzącej wody.
Kobieta ma tyle siły, ile pokazywać chce, a nawet więcej. Może szczyty gór przesunąć, ale jednocześnie jest delikatna jak piórko. Czasami chciałoby się, aby mężczyźni docenili to więcej.
Kiedy kobietę trzyma przy życiu czyjaś miłość, i nagle ta miłość zostaje jej odebrana, żeby nie umrzeć, musi zamienić to uczucie na inne, równie silne: nienawiść.
Kobieta, która naprawdę ma zasady, potrafi przejść przez życie, nie łamiąc żadnych norm, nie przekraczając żadnych granic i nie niszcząc siebie samej. Ale kiedy uderza, przewraca świat do góry nogami.
Kobiecie, żeby się zakochać nie potrzebna ładnych oczu, czy wysokiego prestiżu. Żeby kobieta się zakochała potrzeba szczerych chęci, sposobu traktowania jej tak jak nikt nigdy wcześniej tego nie robił. Patrzenia na nią w ten sposób, jakby nic poza nią nie istniało.
Nie musisz się zgadzać na coś, co budzi twój sprzeciw. Nie staraj się nikogo uszczęśliwiać kosztem samej siebie.
