Miłość bardzo przypomina torturę albo zabieg chirurgiczny. Ona albo on ...

 Nie wierzę, że życie w pojedynkę ma jakikolwiek sens. Nikt z nas nie jest kompletny sam w sobie.

 Tam gdzie miłość jest i zdrada, co nienawiść budzi rada.

 Trzeba przebyć tysiące mil świetlnych bólu, łez, rozczarowań, fałszywych przyjaźni i niespełnionych miłości, by pewnego dnia spojrzeć przed siebie i powiedzieć "Tak, jestem szczęśliwa, tak po prostu, bo przez to wszystko przeszłam, bo to przetrwałam. (Katarzyna Pych)

 To, co prawdziwe jest w stanie przetrwać wszystko, sztuczne i tak prędzej czy później się rozleci.

 A dziś widzę, że nawet jeśli miłość jest przepaścią, to...lepiej spaść.

 Jeśli się kogoś naprawdę kocha, to nie można pozwolić, by wydarzenia z przeszłości determinowały przyszłość.

 Proch i krew. Śpiew i krzyk. Miłość i nienawiść.

 Tam, gdzie jest prawdziwa miłość, nie ma miejsca na oczekiwania.

 Może o to właśnie chodzi w życiu. Żeby ktoś przy Tobie był, na dobre i na złe. Zawsze. Kiedy ciemno, źle, gdy świeczka się nie pali. Pomimo, mimo i wbrew, nawet gdy wydaje nam się, że nikogo nie potrzebujemy, bo jesteśmy tak samowystarczalni. Nie prawda. Ludzie potrzebują innych ludzi. W pojedynkę nie mogą istnieć.

 Jeśli spotkasz kogoś, kto sprawia, że się uśmiechasz. Kogoś, kto zawsze martwi się o to, czy wszystko u Ciebie w porządku, kto dba o Ciebie i chce dla Ciebie jak najlepiej. Kogoś, kto Cię szanuje. Jeśli spotkasz kogoś takiego - nie pozwól mu odejść. Tacy ludzie są trudni do znalezienia.