Za każdym razem kiedy startuję mam cel – żeby biec ...

 Charakter nie może być rozwinięty w spokoju i ciszy. Tylko poprzez doświadczenie prób i cierpienia może dusza być wzmacniana, ambicja pobudzana, i osiągnięcia osiągnięte.

 Nie ma takiej rzeczy jak porażka. Są tylko różne stopnie sukcesu. Każda próba, każde staranie, nawet najmniejsze, są krokami na schodach prowadzących do wyżej postawionego celu. Największym przeciwnikiem sukcesu nie jest przeciwność losu, ale wątpliwość, nieufność do samego siebie.

 Pisać to znaczy nie przestawać biec. Nie przestawać biec to z kolei coś, co jestem w stanie robić wedle swojego uznania. Głównie dlatego piszę dalej. Bo po prostu chcę dalej biec.

 Podobno kiedy człowiek się z czymś już całkowicie pogodzi i niczego od losu już się nie spodziewa, to wtedy to, o czym marzył, dostaje.

 Choć nikt nie może cofnąć się w czasie i zmienić początku na zupełnie inny, to każdy może zacząć dziś i stworzyć całkiem nowe zakończenie.

 I nigdy, przenigdy, nie przepraszaj za to, co szczerze powiedziałeś, co czujesz i co myślisz bo to tak, jakbyś przepraszał za to kim jesteś, a to kim jesteś, to jedyne co naprawdę masz.

 Nigdy nie jest za późno żeby zacząć od nowa, żeby pójść inną drogą i jeszcze raz spróbować. Nigdy nie jest za późno, by na stacji złych zdarzeń, złapać pociąg ostatni i dojechać do marzeń.

 Życie nauczyło mnie jednego: Zawsze trzeba szukać pozytywnych stron tego, co nas spotyka, pamiętając przy tym, że wszystko dzieje się po coś i nic nie dzieje się bez przyczyny.

 Gdyby nie porażki, nie
umielibyśmy docenić zwycięstwa.

 Myśli są naprawdę potężne. Uważaj, na co myślisz. Słowa są jak miecze: mogą zraniczyć, ale mogą też uzdrowić. Moc myśli jest niesamowita. Myślimy 60 000 myśli dziennie. Wyobraź sobie, ile z tym idzie energii