Ograniczenia. To dzięki nim wyzwania smakują tak dobrze.

 Życie jest jak jazda na rowerze. Żeby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.

 Nie martw się porażką. Nie trzeba się w każdym doświadczeniu odnosić sukcesu. Możesz uczyć się też z porażek. Każde zły doświadczenie, które można przetrwać, to krok na drodze do sukcesu.

 Nie możemy wybierać, co się nam przytrafi, ale zawsze możemy wybierać, co z tym zrobimy. Trudności powinniśmy traktować jako szanse na rozwijanie naszych umiejętności i pokonywanie przeszkód, nie jako bariery uniemożliwiające nam osiągnięcie celu.

 Widziałem to, co masz najgorszego, ponura Śmierci, i nie obawiam się ciebie.

 Kto nie ma odwagi do marzeń,

nie będzie miał siły do walki...

 Nie ma niczego, co mogłoby sprawić, że możemy poczuć się lepiej, jak ruch w kierunku tego, czego pragniemy. Jednak aby zacząć się ruszać, musisz wierzyć, że warto podjąć próbę.

 Nie ważne, jakie masz talenty i zdolności, nie ważne, jak wysoko oceniasz swoje zdolności. Istotne jest to, co zrobiłeś ze swoimi umiejętnościami, poza tym, co zyskałeś od Boga. Popełnisz błąd, jeśli zostaniesz tylko tym, czym jesteś, i nie zrobisz już nic innego.

 Można przegrać, lub wygrać, ale nie można, do cholery, rezygnować.

 Nie liczy się to, co mamy, ale kim jesteśmy. Nasze doświadczenie przekształca nas w to, co jesteśmy, a nie to, co posiadamy. Pamiętaj, najważniejszym składnikiem w procesie osiągania sukcesu jesteś Ty.

 Przeraża mnie fakt, co zrobisz, gdy w końcu któregoś dnia zorientujesz się, że zmarnowałeś szansę. Zepsułeś marzenia. Spieprzyłeś miłość na całe życie. Tylko wtedy nie będzie już odwrotu. Nie będzie jej, bo ona będzie z kimś kto zrobi wszystko, by znów zaczarować jej świat. A Ty zostaniesz sam. I wcale nie będzie happy endu. Będziesz miał spokój. Będzie cisza. Będzie beztroska. Będzie to, o co teraz dziecinnie prosisz...