W początku lata poranne grzmotysą ...

 Gdy w Gromnice pięknie wszędzie, tedy dobra wiosna będzie.

 Natura jest, jak wspaniała, mądra, niezwykle roztropna, opiekuńcza matka, która zawsze stara się pomagać swoim dzieciom, ale nie pozwala na ich zepsucie.

 Biada zającowi, na którym się młode charty zaprawiają.

 Gdy na Nowy Rok pluta, ze żniwem też będzie pokuta.

 Gdy w Gromniczną z dachów ciecze, zima jeszcze się przewlecze.

 Gdy świnie przeklinają się nawzajem, mówią może: ty człowieku!

 Kiedy w marcu deszczu wiele, nieurodzaj zboża ściele.

 Ludzkość jest drzewem, a ludzie są liśćmi. Drzewo trwa i rośnie, chociaż liście opadają.

 By koń o swej sile wiedział, żaden by na nim nie siedział.

 Komu Pan Bóg sprzyja, temu się i na kamieniu rodzi.