Gdy w styczniu deszcz leje, ...

 Gdy nie wymrozi zima, sierpień zbierać co nie ma.

 Czym jest człowiek w naturze? Niczym w porównaniu z nieskończonością. Wszystko w porównaniu z nicością. Niezrozumiały dylemat, równie daleki od jednego krańca jak i drugiego. Mierzymy przestrzeń od nic do wszystkiego

 W lipcu pszczeli rój, nie opłaci trudu znój.

 Aniołem człowieka jest czas.

 Natura w swojej mądrości uczy nas cierpliwości, pokazuje, że czas to najlepszy lekarz. Zdaje sobie sprawę, że nie wszystko musi nastąpić od razu. Natura nigdy się nie spieszy, a mimo to wszystko jest wykonane.

 Natura jest dla duszy tym, czym jest tlen dla ciała. Pobudza nas, wzmacnia, odświeża i czyni nas zdolnymi do czynienia dobra. Bez niej wszystko staje się szare i monotoniczne

 Gdy w Nowy Rok skwar i upał, baran wilka będzie chrupał.

 - Wszyscy mamy słabe punkty - powiedział Leo - Ja na przykład, jestem tragicznie zabawny i przystojny.

 Nie przestrasz się mroków nocy, ani gwałtowności dzikich zwierząt. Słuchaj uważnie, jak drzewa mówią naszą historię, jak rzeki tańczą w rytm dyskretnych melodii, a wiatr ozdabia nasze skóry srebrnym chłodem. Obserwuj kształty skalnej twarzy gór, jak rozkwita ziemia po uśmiechu słońca, i jak niewidzialne ręce natury malują nasze niebo w odcieniach niebieskiego i czerwonego. Wszystko jest połączone; wszystko płynie i jest w ruchu. Przyroda jest wiecznym kołem życia.

 Natura nigdy nie pospiesza, a mimo to wszystko jest realizowane. Czy człowiek, wyjątkowy w swojej niecierpliwości, nie mógłby nauczyć się od niej cierpliwości i wytrwałości?