Marzec, co z deszczem chadza, ...

 W Polsce zetknąłem się z piątym żywiołem: błotem.

 Głupiego wilka i cielęta liżą.

 Niezależnie od tożsamości i położenia, każdy na Ziemi może stać pod słońcem, poczuć wiatr na twarzy, zobaczyć światło księżyca i gwiazd. Wszyscy jesteśmy związani z Naturą i przez nią. Oddychamy tym samym powietrzem, pijemy tę samą wodę, czerpiemy życie z tej samej planety. Nasz obowiązek to chronić i cenić ten świat dla przyszłych pokoleń.

 Natura jest bogiem, który otacza nas zewsząd. Każdy z nas jest wydzierganym z różnych włókien łanem, przepuszczającym przez siebie różne tony i dźwięki. Najpiękniejsze chwile w naszym życiu to te, kiedy odczuwamy jedność z naturą, kiedy czujemy, że jesteśmy jej nierozłączną częścią.

 Gdy marzec deszczowy, suche lato rodzi i zasiewom szkodzi.

 Czas jest także żywiołem.

 Nie przestrasz się mroków nocy, ani gwałtowności dzikich zwierząt. Słuchaj uważnie, jak drzewa mówią naszą historię, jak rzeki tańczą w rytm dyskretnych melodii, a wiatr ozdabia nasze skóry srebrnym chłodem. Obserwuj kształty skalnej twarzy gór, jak rozkwita ziemia po uśmiechu słońca, i jak niewidzialne ręce natury malują nasze niebo w odcieniach niebieskiego i czerwonego. Wszystko jest połączone; wszystko płynie i jest w ruchu. Przyroda jest wiecznym kołem życia.

 Czym dla ptaka są skrzydła, tym dla człowieka przyjaźń: wznosi go ponad proch ziemi.

 Prawda jest jasna jak słońce.

 Natura to coś więcej niż tylko kolor. To poczucie, które wywołuje w nas ekscytację, urzeczenie, poczucie dzielenia się i przynależności. Ta nieskończona radość, która przypomina nam, ile piękna jest na tym świecie.