Słowik przy kruku zapomni śpiewać.
Jabłko nie spada daleko od jabłoni.
Z wiosną nadzieje rosną.
Niech człowiek patrzy na naturę, jak na wspaniały obraz, jaki jest kompozycją nieskończoną, jak samo wszechświat. Oczy tam ile możesz ujmiesz przestrzeni, tyle cię wzrokiem objesi.
Byłby także i słońce zrobił, lecz tylko po to, aby jego samego oświecało.
Dwóch panów koń zawsze chudy.
Mgła opada, będzie pogoda, mgła w górę idzie, będzie deszcz.
Kiedy Nil zna twoją tajemnicę, będzie ją wkrótce znała i pustynia.
Na koniec sierpnia śniegiem okryte góry, jesień bez chmury.
Orły w pokrzywach gniazd nie ścielą.
