Niektórzy ludzie przychodzą do naszego życia jako błogosławieństwa, inni jako lekcje, żeby nauczyć nas, jak powinniśmy być silni i być niezłomni w obliczu życiowych przeciwności.
Nic nie jest prawdziwe dla każdego. Każdy musi znaleźć swoją drogę. Nikt nie może nam powiedzieć, co jest prawdziwe dla nas. Każdy musi przemierzyć swoją własną drogę.
Człowiek, który zna samego siebie, jest prawdziwie oświecony. Ten, kto zna innych, jest mądry. Ten, kto zna siebie, jest przebudzony.
Mądry człowiek mówi, gdy ma coś do powiedzenia. Głupiec mówi, bo musi coś powiedzieć. Przez swoje milczenie można powiedzieć więcej niż słowami.
Możemy zawsze znaleźć wymówki, ale właśnie siła charakteru poznaje się na zdolności do mówienia 'nie' – do mówienia 'nie' samej sobie: 'nie' własnym zachciankom, które nas niszczą.
Na tym świecie jest dużo więcej dobrych ludzi niż złych. Niestety, dobry człowiek, by wystąpić do przodu, musi być lepszy od innych, a zły będzie widoczny, choćby nie był gorszy.
Nie chodzi o to, kim jesteś, ale o to, co z siebie robisz. Najważniejsze, abyś sam wiedział, jak naprawdę wypadasz w oczach innych.
Nie ma nic trudniejszego do wykonania, niepewniejszego w sukcesach, ani bardziej niebezpiecznego do zarządzania, niż wprowadzenie nowego porządku rzeczy. Ponieważ ten, kto wprowadza nowość, ma przeciwko sobie wszystkich, którzy dobrze prosperowali w starym porządku rzeczy, i tylko letnich obrońców w tych, którzy mogliby dobrze prosperować w nowym.
Nasza największa słabość leży w poddawaniu się. Najpewniejszym sposobem na osiągnięcie sukcesu jest zawsze próbować jeszcze raz.
Żadna jednostka nie istnieje sama dla siebie, bez społeczności. Nie jesteśmy w stanie żyć samodzielnie. Świadomość, która wywyższa jednostkę ponad społeczność, stanowi pomieszanie z perspektywą.
