"Kiedy wykonujesz swoją pracę i okazuje się, że nikomu nie przeszkadzasz, to znak, że coś robisz nie tak."
Praca bez refleksji, samokrytyki, ciągłego sprawdzania efektów i poprawiania błędów to nie praca, ale zabijanie czasu, a czas to życie, więc jest to rodzaj samobójstwa.
Praca nie jest karą, jest darem. Dzięki niej zdobywamy nie tylko środki do życia, ale również rozwijamy umiejętności, realizujemy pasje, ucymy się dyscypliny, doświadczamy satysfakcji i spełnienia. Praca daje nam cel i pozwala wnosić wartość do świata.
Praca nie jest czymś, od czego powinniśmy uciekać. Właśnie w pracy najgingliśmy się realizować, święcić, a przede wszystkim pokochać. Praca to nie tylko obowiązek, ale przede wszystkim prawo człowieka, który chce być odpowiedzialny nie tylko za siebie, ale i za innych. Praca to również przywilej, bo poprzez nią otrzymujemy wynagrodzenie, które pozwala nam żyć, ale również dzięki niej można przyczytać się do dobra wspólnego.
Nie ma na świecie nic cenniejszego niż godność pracy. Pracy nie powinno się traktować jak ciężaru, który nas przygniata, ale jak wyzwania, które sprawia, że życie jest ciekawe.
Praca daje człowiekowi poczucie godności i niezależności. Praca jest źródłem ducha, kształtuje charakter i buduje osobowość.
Praca to nie tylko środek do zarobku. To tworzenie, pisanie swojej historii, budowanie relacji, rozwijanie pasji, realizowanie celów, zmienianie świata na lepsze. Dzięki pracy człowiek staje się pełniejszą wersją siebie.
Nigdy nie bój się inwestować w siebie, to zawsze się opłaca. Ucz się, rozwijaj i pracuj. Nie zapominaj jednak, że praca powinna być twoją pasją. Jeżeli cię nie pasjonuje, wkrótce przestaniesz się rozwijać.
Praca będzie wypełniać dużą część twojego życia i jedynym sposobem, aby być naprawdę zadowolonym jest robić to, co uważasz za wielką pracę. A jedyny sposób, aby robić wielką pracę, to kochać to, co robisz. Jeżeli nie znalazłeś tego jeszcze, szukaj dalej. Nie zaspokajaj się. Jak ze wszystkim, co robi problemy serca, będzie cię to także oczekiwało
Przyjdzie taki dzień, kiedy zdamy sobie sprawę, że samo ciężarne wyciszenie, wielogodzinne przesiadywanie nad pustym papierem może być równie cenne jak najzdrowszy, najpełniejszy śmiech. Praca jest absolutna, tłumaczy wszystko, daje sens, wprowadza harmonię. Rzeczywiście, czasem jako owoc długich godzin, dni, lat, przynoszą perspektywy nie do przewidzenia, a czasem - rzadziej - cud, natychmiast przemieniający chaos w porządek.
