Nie bierzemy pracy dla pieniędzy. Odmawiamy pracy dla pieniędzy. Robimy świetne rzeczy za pieniądze, ale nie dla pieniędzy - to jest różnica.
Praca nie jest czymś, co robimy, żeby zarobić na życie, ale to, co nas kształtuje jako osoby i buduje nasz charakter. Stąd też siła pracy, sama w sobie, wynika nie tyle z wysiłku fizycznego, ile z determinacji i zaangażowania.
Praca to coś, co wypełnia dużą część twojego życia, a jedyny sposób, aby być naprawdę zadowolonym, to robić to, co uważasz za wspaniałą pracę. A jedyny sposób, aby robić wspaniałą pracę, to kochać to, co robisz.
Nie jestem produktem moich okoliczności. Jestem produktem moich decyzji. Twoja praca to twoje własne lustro, które odzwierciedla to, czym jesteś, a nie to, co masz.
Niczego nie osiągamy łatwo. To, co na pewno wiesz, to to, co odkryłeś sam poprzez pracę, poprzez ryzyko, poprzez kalkulację, poprzez długotrwałe i ciężkie zalania, poprzez zgubę i przebudowę.
Praca polega nie tyle na wykonywaniu zadań, ile na pokonywaniu pustki. Nie tyle na zdobywaniu wiedzy, ile na zdobywaniu pokory. Nie tyle na osiągnięciu celów, ile na osiągnięciu siebie.
Praca to coś więcej niż tylko sposób zarabiania na życie. To szansa na wyrażenie siebie, na pokazanie swoich umiejętności, na bycie częścią czegoś większego. Bez pracy człowiek czuje się bezwartościowy, bez sensu. Praca daje nam cel, daje nam poczucie godności i własnej wartości.
Bez pracy nie ma kołaczy. Kto nie próbuje, nie wie jak to jest. Kto nie pracuje, ten nie pomaga sobie ani innym. Kto nie pracuje na sukces, ten pracuje na porażkę.
Praca powinna być w życiu czymś więcej, niż tylko środkiem do życia. Powinna być powołaniem. Jeżeli ktoś pracuje tylko dla pieniędzy, nigdy ich nie zarobi, ale jeśli kocha to, co robi, a pieniądze są tylko efektem ubocznym, to można dojść do prawdziwego sukcesu.
Praca zbliża człowieka do człowieka, rozwija miłość własną, pozwala człowiekowi spojrzeć na siebie z pewnym zadowoleniem i szacunkiem
