Istnieją miliony oblicz prawdy, ale prawda jest tylko jedna.

 Prawda nie jest zależna od ludzkiego uznania. Prawda jest prawdą, niezależnie od tego, czy ja ją akceptuję, czy nie. Niezależnie od tego, czy jest ona dla mnie wygodna, czy nie. Prawda jest zawsze prawdą, niezależnie od wszystkiego.

 Prawda zawsze wychodzi na wierzch, dlatego zaraz musi dawać nura.

 Kiedy wszystkie inne
ewentualności zawodzą, cokolwiek pozostaje, nieważne jak nieprawdopodobne, musi być prawdziwe.

 Czasami w ułamku sekundy człowiek uświadamia sobie, że całe jego życie zależało od jednej decyzji. Gdyby nie zgubiony list albo rozmowa telefoniczna, do której nie doszło, sprawy potoczyłyby się zupełnie inaczej.

 Nie da się zmusić prawdy, żeby wyszła na jaw.

 Prawda nie jest treścią sformułowaną, ale niewypowiedzianym skarbem, który dostrzegamy naprzeciw siebie, wewnątrz siebie i poza nami, kiedy patrzymy bez rzeczywistego patrzenia.

 Prawda jest jak rzeka, zawsze płynie w jednym kierunku. Możemy odwrócić jej bieg za pomocą kłamstw, ale w końcu zawsze wraca do swego naturalnego kierunku.

 Szczerość to drogi dar, nie oczekuj jej od tanich ludzi.

 Twój obowiązek jest mówić jak masz co powiedzieć, a nie gdy masz coś do powiedzenia. To jest prawdziwe, nieodłączne znaczenie prawdy.

 Czasem człowiek mówi prawdę, choć myśli że kłamie.