Prawda jest jak słońce. Możesz ją ukryć na jakiś czas, ale nie zniknie. Nawet jeśli próbujesz uniknąć jej blasku, ostatecznie zawsze wydostaje się na światło dzienne.
Nie ma nic piękniejszego, jak prawda, którą pojmujemy, zanim ją zrozumiemy. Głęboko w sercu czujemy jej prawdziwość, zanim umysł ma szansę sformułować myśl, która ją potwierdzi.
Prawda jest bardzo bezpieczna, ludzie zaś tak mało uważni, że można jej używać prawie wszędzie.
Oczekując ciepła drugiej osoby, niekiedy można zamarznąć.
Dobro wraca, pamiętaj wróci.
Pomagaj, bądź dobry, daj od siebie wiecej. Nie każdy tą pomoc odwzajemni ale znajdzie sie garstka ludzi co to doceni.
Prawda może być niewygodna, może boleć, ale zawsze otwiera nasze oczy na rzeczywistość. Niezależnie od tego, jak bardzo próbujesz ją ukryć, prawda zawsze wyjdzie na jaw. Prawda jest nieunikniona.
"Pan porucznik. Un kutasem własnym nie umi dowodzić. Kobyły od ogiera nie odróżni. Albo to kiedy widział kunia? Wóz? Nigdy! To warsiawiak!"
Druzgocąca prawda ginie, gdy zostanie rozpoznana.
Prawda nie jest prostą informacją, ale poczuciem wiarygodności, które może wynikać tylko z doświadczenia.
Prawda zawsze wydaje się klamstwem dla tego, kto żyje w świecie iluzji. Prawda nie jest ani piękna, ani brzydka. Prawda jest prawdą. A my musimy nauczyć się akceptować prawdę taką, jaka jest.
