Żyć i nie mieć przyjaciela to tak, jak być pisarzem ...

 Nie tak bardzo potrzebna jest pomoc przyjaciół, ile wiara w ich pomoc.

 Lepiej rozpoznajemy wartość naszych nieprzyjaciół niż naszych przyjaciół.

 Gdziekolwiek się znajdujesz, twój świat tworzą twoi przyjaciele.

 Przyjaciółka to najlepszy skarb na
świecie. Szanuj ją, kochaj, wspieraj.
Baw się, śmiej, bo od tego jest przyjaźń,
żeby przetrwać nawet te gorsze dni.

 Nawet przyjaciel mój, któremu ufałem, który je mój chleb, wierzga na mnie.

 Przyjaźń to jedna dusza zamieszkująca dwa ciała, to jedno serce bijące w dwóch osobach. Jesteśmy różni, lecz tak bardzo do siebie podobni. Serce przyjaciela to schronienie.

 Przyjaciół można mieć o każdym czasie.Pod warunkiem ze się ich nie potrzebuje.

 Po to są właśnie najlepsi przyjaciele. Tak właśnie postępują. Pilnują, żebyś nie spadł w przepaść.

 Przyjaźń to wszystko. To drugie ja. Nie trzeba jej tłumaczyć ani też wyjaśniać. Ona jest ona, jak samoistność. Istnieje całe życie, niezależnie od miłości, rozłąki, własności, młodości ani starości. Jest lojalnością do samego końca.

 Przyjaciel to ktoś, kto daje ci totalną swobodę bycia sobą.