Świat jak las, człowiek jak ...

 Co od diabła wyszło, do diabła powraca.

 Miło tam patrzyć, gdzie w nadobnym ciele cnota z rozumem gniazdo sobie ściele.

 Jedno słońce dość na niebie.

 Wszystko przeminie, sława nie zginie.

 Lepiej biednie u siebie, niż bogato u obcych.

 I koń hardo stąpa, gdy w bogatym rzędzie.

 Jakie życie, taki los; jaka pieczeń, taki sos.

 Nie w każdym ogrodzie to ziółko się rodzi.

 Nie zawsze piękna twarz idzie w parze z pięknym sercem.

 Nie oczyścisz serca łzami.