Z mleka skrzepłego powstaje masło; skupienie człowieka wróży doskonałość.

 Gościowi, który zostaje najdłużej, ginie płaszcz.

 Diabła się nie boi, kto przy krzyżu stoi.

 Co z wiatrem przyszło to z wiatrem uleci.

 Wsie chłopami stoją, nie panami.

 Z mleka skrzepłego powstaje masło; skupienie człowieka wróży doskonałość.

 Nie rozlewaj łez zanim nie zobaczysz trumny.

 Krew, kiedy zła, upuścić trzeba.

 Pamiętaj człowiecze, że cię niedługo na świecie.

 Jak kolec jest sprawcą czyjegoś bólu – tak dzieło dokucza swojemu twórcy.

 Wilka szuka, a ślad jego ujrzawszy ucieka.