Szczęście nie polega na tym, żeby zdobyć to, czego pragniesz. ...

 Odkąd weszłam w świat prawdziwego cierpienia, przestałam narzekać. Cieszę się z tego, że mam ręce i nogi. Wcześniej nie wiedziałam, że jest to powód do szczęścia. Zostałam wyróżniona przez los wobec tylu pokrzywdzonych i jestem im coś winna.

 Bycie sobą to wyzwanie współczesności, wśród zagłuszającego tłumu. Wyzwanie, które warto podjąć dla siebie i innych.

 Człowiek jest obywatelem świata.

 Jakie to dziwne, że dwoje przyjaciół może zmienić się w nierozłączną parę, potem w nienawidzących się, a w końcu obojętnych sobie ludzi. I to wszystko w ciągu jednego życia.

 Społeczeństwo składa się z dwu wielkich klas: jedni mają więcej posiłków niż apetytu, drudzy więcej apetytu niż posiłków.

 Kiedy chcemy się nawzajem oszczędzać, nigdy się to nie udaje.

 Jeśli masz dobrych przyjaciół,
bez względu na to jak życie bywa
do dupy, oni sprawiają,że się śmiejesz.

 Nasze społeczeństwo cierpi na ciężki zawał serca. Nadaje się tylko oddział intensywnej terapii, gdzie musi otrzymać surowicę miłości.

 Nie jestem szczęśliwy, bo mam wszystko co chcę, lecz dlatego, że kocham to co mam. I nie muszę posiadać tego, czego pragnę - samo pragnienie sprawia, że jestem szczęśliwy.

 Szczęście przychodzi wtedy, gdy przestajesz narzekać na problemy, które masz i zaczynasz doceniać to jak wiele innych masz już za sobą.