Wolność to nie tylko prawo do tego, co chce się robić, ale przede wszystkim do tego, czego nie chce się robić. To nie jest prawo do dowolności, ale do wyboru, do podejmowania decyzji. Wolność to przede wszystkim świadomość, że można inaczej.
Wolność jest największą wartością życia człowieka. Bez wolności człowiek jest jak ptak bez skrzydeł, nie może się rozwijać ani realizować swoich marzeń. Wolność jest fundamentem każdego demokratycznego społeczeństwa i zasługą każdego obywatela, który przestrzega praw i obowiązków.
Człowiek jest wolny, kiedy potrafi dać moralne prawo sobie sam, jest niewolnikiem, kiedy musi podporządkować się prawu nałożonemu z zewnątrz.
Wolność nie jest tylko odebraniem kajdan, lecz żyje się ją, stale powiększając naszą troskę o innych i stając na ich obronę. Jest to rzeczywistość, którą musimy zarówno wyrazić, jak i zrozumieć.
Wolność jest jak powietrze – zauważamy jej wartość dopiero wtedy, gdy zaczyna jej brakować. Naprawdę wolny człowiek to ten, który potrafi odrzucić niewolę własnych nawyków.
Jedyna wolność to zwycięstwo nad samym sobą.
Ani człowiek, ani grupa ludzi, nie ma prawa wykorzystywać swojej wolności, aby kłaść kres innej wolności
Wolność jest jedyną wartością, dla której warto oddać życie, bo tylko bez niej życie zamienia się w upokarzającą niewolę.
Wolność nie jest niczym więcej niż szansą na bycie lepszym, nie tylko dla siebie, ale również dla innych. Wolność jest prawem każdego człowieka, ale jednocześnie obowiązkiem dbania o dobrobyt naszej planety i jej mieszkańców.
Wolność jest niczym, jeżeli nie zawiera wolności ryzyka, wolności popełnienia błędów, wolności doświadczania życia w pełni. To jest jej istota: ryzyko, błąd, niepewność, niewiadoma, niezgoda.
