Anhedonia jest jedną z tych przypadłości, która sprawia, że przestajemy odczuwać przyjemność. Problem ten dotyka najczęściej osoby żyjące w ciągłym napięciu, przemęczone i przepracowane. Występuje ona również u osób, które nie potrafią się zrelaksować po ciężkim dniu pracy. Niestety, ale przez wielu z nas jest lekceważona, choć powinno się ją traktować bardzo poważnie.
Czym jest anhedonia?
Anhedonia jest dolegliwością, która jest lekceważona i niedostrzegana przez osoby, które w nią popadają. Osoba, u której pojawi się ta przypadłość, nagle przestaje interesować się rzeczami, które wcześniej sprawiały jej przyjemność, a które teraz nie dostarczają jej żadnych pozytywnych bodźców. Życie staje się dla niej obojętne i bez żadnego wyrazu. Nie potrafi się nim cieszyć tak samo, jak najprostszymi sprawami.
Anhedonia (z greckiego: an – „bez”, hedone – „przyjemność”) – to termin oznaczający w psychiatrii stan, w którym pacjent skarży się na obniżoną zdolność lub nawet niemożność odczuwania: przyjemności (zarówno zmysłowej, cielesnej, jak i emocjonalnej, intelektualnej czy duchowej) i radości.
Osoby zmagające się z tą przypadłością często wybierają samotniczy tryb życia, ponieważ tracą zainteresowanie utrzymywania kontaktów międzyludzkich. Miewają ataki złości i coraz częściej czują zirytowanie oraz smutek. Osoba chora na ahedonię nie kontroluje swoich emocji i czuje się coraz bardziej zagubiona w świecie, w którym żyje.
Osoby cierpiące na anhedonię doświadczać mogą również poczucia „znieczulenia emocjonalnego”, zobojętnienia, trudności w empatyzowaniu oraz odczuwaniu zarówno pozytywnych, jak i negatywnych emocji.
Jak poradzić sobie z anhedonią?
Anhedonia często może być mylona z depresją, jednak do jej leczenia podchodzi się tak samo. W wielu przypadkach anhedonia wymaga pomocy specjalisty i przeprowadzenia psychoterapii. Może być również efektem niepożądanego działania niektórych leków antydepresyjnych. Jest zjawiskiem uleczalnym.
Pacjenci opisują swój stan jako poczucie „niebycia tą samą osobą co kiedyś”, uczucie „bycia głuchym” na emocje jak przyjemność, radość, ekscytacja, pasja, entuzjazm, miłość i czułość wobec partnera lub członków rodziny, duma z osób bliskich. Mogą też mieć poczucie, że emocje są sztuczne, nieprawdziwe, nieswoje. Brak u nich radości życia i entuzjazmu wobec jego pozytywnych przejawów.
Warto również wiedzieć, że osoby wyleczone z anhedonii mogą mieć jej nawroty. Jednak to czy dojdzie do nawrotu przypadłości, zależy również o tego, czy pacjent wprowadzi pozytywne zmiany do swojego stylu życia i przede wszystkim przewartościowuje swoje priorytety.
ZOBACZ TAKŻE: Jesteś dzieckiem alkoholika? Kilka cech, które będziesz nosił w sobie do końca życia
