Życiem kieruje szczęście, nie mądrość.

 Nic nie trwa wiecznie, wszystko kiedyś się kończy. Kończą się filmy, książki i rozmowy. Kończą się uśmiechy i łzy. Ludzie się kończą. Bicie serca się kończy. Związki, miłości, smutki i samotności. Alkohol w butelce i paczka papierosów. I choć jesteśmy tego świadomi, zachowujemy się tak, jakbyśmy byli nieśmiertelni, jak gdyby to przemijanie wcale nas nie dotyczyło. Lubimy myśleć, że to co mamy, mamy na stałe, że nikt nam tego nie odbierze. Aż nagle, pewnego ponurego, deszczowego dnia zostajemy po prostu z niczym. I na tym kończy się nasze przemijanie. Na świadomości.

 Jeżeli zawędrujesz dość daleko, wszelkie reguły ulęgną zawieszeniu.

 Sierota zawsze i wszędzie wypatruje znaków.

 Nie wypieram się swoich błędów, bo dzięki nim jestem tym, kim jestem.

 ...jak się już było na Księżycu, to gdzie jeszcze można pójść?

 A więc tak wygląda życie, pomyślał. Człowiek słyszy dźwięki, czuje wiatr i gorąco, ponosi porażki, czuje wstyd. Na tym to polega. Trzeba żyć i uczyć się.

 Daje pieniądze, więc jest ostrożny. Dopóki dawał tylko słowo, był śmielszy!

 Kiedy się dzieli poduszkę, dzieli się też tajemnice.

 Każdy system, jaki stworzył ludzki umysł, inny ludzki umysł może złamać.

 Kto nie zna samego siebie, ten nie potrafi zrozumieć innych.