Oto stawiam przed wami drogę ...

 Wszystko tak szybko przemija i nim się spostrzeżemy, dobiliśmy już do kresu życia.

 Ty nie potrzebujesz wcale mnie. Potrzebujesz kogoś, kto będzie Cię nieustannie głaskał słowami, kto otuli Cię puchową kołdrą i przykryje szklanym kloszem. A ja nie umiem nie ranić, ja wydrapuję oczy słowami, rozrywam duszę milczeniem i kocham, kocham tak mocno, że wszelkie szklane klosze przy mnie pękają.

 Czynić lustro z ludzi to czynić lustro z lustra,to czynić lustro z siebie.

 Jeśli przychodzę to przychodzę cała. To mój zwyczaj.

 Tempora mutantur et nos mutamur in illisczasy się zmieniają i my zmieniamy się wraz z nimi.

 Życie to bieg z przeszkodami i łowy padlinożercy.

 Wojny są dla tych, którym są niezbędne.

 ...w rzeczywistości serce kochanka należy do innej.

 Jaki sens ma życie,jeśli nie można go z kimś dzielić.

 Człowiek może wytrzymać tydzień bez picia, dwa tygodnie bez jedzenia, całe lata bez dachu nad głową, ale nie może znieść samotności. To najgorsza udręka, najcięższa tortura.