Kto chce żyć, ten musi ...

 Moje życie stało się pustynią.

 Gdy wiatr nie służy, do wioseł trzeba.

 Czas ludzi łudzi.

 Przyszłość ludzi staje się jasna:będą lokajami robotów.

 Jeśli się chce ocalić swój dom, trzeba go chronić i pilnować przed światem.

 Co to za dziwny
dźwięk? to tylko moje życie.
Przemyka obok ze świstem.

 Lepiej, jak się będziesz bronić, niż żebyś miała dać się pokroić jak tort.

 Życie to brutalna, zapierająca dech w piersiach zabawa – jak skakanie ze spadochronem
albo niebezpieczna górska wspinaczka.

 Początek mój tam, gdzie mój kres, węgorz zwija się i pożera swój ogon.

 Obcy ludzie całują tak lekko jak ćmy..