Każde rozwiązanie rodzi nowe problemy.

 Życie wspólnotowe może kwitnąć tylko wtedy,gdy istnieje dla celu znajdującego się poza nim.

 Ból można rozpraszać i uśmierzać przez łzy.

 W życiu chodzi o to by być trochę niemożliwym.

 Nie szukaj wymówek, gdy masz spełnić swój obowiązek.

 Do prawości człowieka prawego należy to, że kiedy jest mu bardzo ciężko, uchodzi jak ranne zwierzę
na ubocze i tam w cichości i samotności liże rany,
i kiedy jako tako wyliże się, wtedy dopiero pokazuje
się ludziom i światu na oczy. Nie wcześniej.

 Cmentarze pełne są ludzi, którzy uważali się za niezastąpionych.

 
W naszym życiu nic nie jest na stałe. Na tym polega jego urok. Życie to chaos. Ale głęboko wierzę, że ludzie, którzy się obok nas pojawiają dzielą się na dwie kategorie. Czasami znajdujemy osobę, która będzie z nami na lata, a czasami zjawia się obok nas ktoś na chwilę. Na sezon. Jak kolekcja wiosna/lato, jesień/zima. Ktoś, kto jest z nami z określonego powodu. Ktoś, kto nas czegoś nauczy. O sobie albo o świecie. I siebie również. Ktoś, kto da nam dużo przyjemności. Obudzi w nas uczucia, które – wydawałoby się – dawno w nas przygasły. Ktoś, kto nas zmieni. A później po prostu odejdzie.

 Nie ograniczaj się do osiągnięć, które masz za sobą, ani do porażek, które przeszłeś. Nie pozwól, aby przeszłość decydowała o Twojej przyszłości. Nie zasłaniaj przyszłości swoim strachem. Wyzwól się od ograniczeń, które narzucasz sobie sam. Wierzę w Ciebie i wiem, że jesteś zdolny do wielkich rzeczy.

 Życie ludzkie ubiega między wspomnieniem a nadzieją.

 Myślałem, że uczę się, jak żyć, a uczyłem się jak umierać.