Gdy za dużo murarzy, dom staje się krzywy.

 Prawdziwa nienawiść to dar, którego
człowiek uczy się latami.

 Może i nie jestem idealna, mam wiele wad, ale mam wyjątkowy charakter i jestem z tego dumna.

 Życie z dnia na dzień może wydawać się fajne i romantyczne, kiedy ma się dwadzieścia lat, ale w wieku dwudziestu pięciu staje się nudne, trzydziestu przygnębiające, a czterdziestu wręcz groteskowe.

 Przez chwilę tego nie czułem, a potem poczułem.

 Wyglądało na to, że sama muszę się uratować... albo umrzeć.

 Przypadek to tylko ogniwo w łańcuchu konieczności.

 Żyć to być stronniczym.

 Nikt z nas nie zmienia się z czasem, lecz jedynie dociera bliższej istoty swojej natury.

 Jak strumienie i rośliny, dusze także potrzebują
deszczu, ale deszczu innego rodzaju: nadziei,
wiary, sensu istnienia. Gdy tego brak, wszystko
w duszy umiera, choć ciało nadal funkcjonuje.
Można wtedy powiedzieć:
„W tym ciele żył kiedyś człowiek”.

 Źle jest po omacku dobijać się do życia.