(...) moja cierpliwość to nie Schengen, ma swoje granice.

 Nawet nicość jest cząstką Czegoś.

 Moja przeszłość jest smutna, teraźniejszość to katastrofa, na szczęście nie mam przyszłości.

 Honor może być brzemieniem – ciągnął Will – Nie przydaje się jako broń, nie można go wydać, a może drogo kosztować.

 Żyć to być stronniczym.

 Zapamiętaj! Można żyć inaczej niż my,
ale sama nie wiem, jak to możliwe.

 Ludzie w pewnych dziedzinach to banda skończonych śmieci.

 Każdy z nas czegoś żałuje. Każdy z nas w nieodpowiednim momencie powiedział kilka słów za dużo. Każdy z nas, chociaż raz powiedział "nie", wtedy, gdy serce tak cholernie błagało o "tak". Każdy z nas wybrał niewłaściwą drogę, niewłaściwego człowieka u boku i niewłaściwe emocje. To nic złego popełniać błędy, przecież jesteśmy tylko ludźmi.

 Słowa nie kamienie, nigdy nas nie zranią.

 Jeśli będziesz zbierał oliwki, nie będziesz drugi raz trząsł gałęzi; niech zostanie coś dla obcego.

 Dzień zakończył się kąpielą ze świeczkami,
ale to nie oznacza, że nie byłam wkurzona.