Życie to nieustanna strata ciepła.

 Gdy zaczynasz mieć wyje*ane, wszystko automatycznie idzie lepiej.

 Dopóki walczysz, jesteś zwycięzcą. Zawsze wydaje Ci się, że los jest przeciwko Tobie, ale nie, tylko stawia Ci największe wyzwania, bo wie, że jesteś silny i je pokonasz.

 Są rzeczy, których ludzie chodzący
po świecie na dwu zdrowych stopach
po prostu nie rozumieją. Sądzą, że
patrzy się oczami. Sądzą, że dystans
pokonuje się za pomocą kroków.

 Zawsze się wydaje, że
w innym miejscu będzie lepiej.

 Co innego jest złośliwie krytykować i zaczepiać, a co innego poprawiać i błędy prostować, podobnie jak pochwały różnią się od pochlebstw.

 Kto się boi, nie wiedząc właściwie czego, podwójnie się boi.

 Życie – to jeszcze raz móc odetchnąć. Reszta nic nie znaczy.

 Życie ma jedną zasadę, chcesz czy nie, musisz dawać radę.

 Ludzie bardzo wcześnie poznają sens swojego istnienia.
Może dlatego też tak wcześnie się go wyrzekają. Ale taki jest ten świat.

 Musisz wybrać. Nie możesz mieć ich obu.