Czasy się zmieniają.

 Nienawidze wolności- zmusza do wybierania.

 Nie ma przypadkowych spotkań i ludzie też nie stają na drodze naszego życia, ot tak. Każdy człowiek zostaje nam dany po coś, aby czymś nas ubogacić, dopełnić, coś pokazać czy uświadomić. Poprzez ludzi dostajemy od życia tysiące szans na to, aby stać się lepszym człowiekiem lub aby temu człowiekowi pokazać coś, czego on do tej pory nie dostrzegł.

 Kiedy miałem 5 lat, moja mama zawsze mi mówiła, że szczęście jest kluczem do prawdziwego życia. Gdy poszedłem do szkoły, spytali mnie kim chcę być jak dorosnę. Odpowiedziałem, że chcę być szczęśliwy. Powiedzieli mi, że nie zrozumiałem pytania. Ja im powiedziałem, że nie rozumieją życia.

 Biedna ćmo, nie mogę Ci pomóc, mogę tylko zgasić światło.

 Jak niewiele potrzeba, aby z ratownika stać się ratowanym.

 Okazuje się, że choćby się kto z wierzchu nie wiem jak ufarbował, wszystko się zetrze.

 Wybór niesie za sobą
ryzyko: podejmując decyzję, trzeba
porzucić wszystkie inne możliwości.

 Opuszczam to życie nie jak się opuszcza własny dom lecz gospodę.

 Życie przelatuje szybko, zwłaszcza te lata, które warto przeżyć.

 Zawsze można coś zmienić.

Nawet jeśli wydaje się to niemożliwe.