Początek mój tam, gdzie mój kres, węgorz zwija się i ...
Początek mój tam, gdzie mój kres, węgorz zwija się i pożera swój ogon.
Udostępnij:
Inspiracje:
Miło jest uspokoić duchy przeszłości i próbować się z nimi zaprzyjaźnić. To odbiera im moc.
Stres oblany czekoladą byłby łatwiejszy do zniesienia.
Jesteś moją cudowną torturą.
Smak śmierci jest na moim języku. Czuję coś, co nie jest z tego świata.
Są w życiu takie sprawy, które napawają najczarniejszym smutkiem, skoro już zdołamy dać im wiarę.
Życie- westchnęła Asia. -Takie piękne, a jednocześnie takie ciężkie.
Ból i radość leżą razem w jednej łupinie - ich mieszanina jest ludzkim losem.
Nie trzeba pytać losu, dlaczego nam coś daje. Tylko szybko wziąć, żeby nie umknęło!
Myślałem że uczę się żyć , a uczyłem się jak umierać
Nieskończoność minęła niczym jeden długi szary dzień.