Złoty pastorał - drewniany biskup! Drewniany pastorał - złoty biskup!

 Wiesz, mówiłem prawdę, nieraz była bolesna. Przez tą moją szczerość wiele osób mnie skreśla. Mam to gdzieś, ja wolę być uczciwy, i nigdy nie pozwolę być podatnym na wpływy.

 Nie jesteśmy na tej Ziemi, aby tylko przeżyć, ale aby żyć. Żyć to znaczy odkrywać, pragnąć, walczyć, marzyć, kreować. Każdego dnia na nowo rodzić się, i tego samego dnia morze. I kochać siebie, chociaż niekiedy nas to spotka, jest najpiękniejszym darem, jaki nam dano.

 Ludzie łatwo ulegają czarowi słów i obrazów.

 Zmarłych należy wspominać tylko dobrze.

 Wszystko ma swoje złe i dobre strony. To taka tajemnica...

 Ktoś miłowany tu przyjdzie - dobre obejmą nas ręceI będą nasze uśmiechy srebrnym błękitem dziecięce.(...)Wszystko się ku nam przybliży i w zachwyceniu ukażeDawno zgubione radości, imiona nasze i twarze.

 Nikomu nie udaje się przejść przez życie, nie nabawiwszy się przy tym blizn.

 Utemperowane ego – być może tym właśnie jest zdrowie psychiczne.

 Szlag żeby trafił męki twórcze.

 Jeżeli ktoś żyje według zaleceń lekarza, żyje nędznie.