Byłeś niczym okazały dąb, pod którym mogłam leżeć i czytać.

 Umarła za życia, żyć będzie wiecznie.

 Każdy idzie swoją drogą, każdy ma tu swoje ego, każdy marzy o czym marzy i nikomu nic do tego.

 Idź swoją drogą, a ludzie niech mówią, co chcą.

 W chwilach w których na ciebie patrzyłam, twoje oczy były zupełnie bez wyrazu.

 O, jakże często do snu kołyszę wzburzoną krew.

 Pamiętaj, że przyda ci się w życiu tylko to, czego nie rozumiesz.

 Ludzie mają czas na to, na co chcą mieć czas. Dzwonią, wysyłają maile, odpowiadają na wiadomości od osób, z którymi po prostu chcą rozmawiać. Nie wierz komuś, kto mówi, że jest zbyt zajęty. Gdyby chciał być przy Tobie, byłby mimo wszystko.

 Wydawało mi się, że ten zabieg niweczący w człowieku zabójcę jest... okaleczeniem.

 Nie sposób być ojcem lub matką, nie powodując niekiedy łez.

 Bo czasem siadam i czuję, że już nie mam siły, że to wszystko mnie przerasta i nie wiem co mam dalej robić.