....pod koniec pieniędzy zostawało jeszcze bardzo dużo miesiąca.

 Życiem rządzą same sprzeczności. Nigdy nie będziemy w stanie zrozumieć tych wszystkich pokręconych zależności.

 Starość przysparza więcej zmarszczek duchowi niż twarzy.

 Istnieją zbrodnie, za które nikt nie ponosi odpowiedzialności karnej, ani żadnej innej. Małe, drobne, niedostrzegalne przez większość, zbrodnie, w których morduje się zaufanie, wiarę w ludzi (...)

 Nie wiem, czy jest gdzieś limit cierpień przypadający na jednego człowieka. Podobno dostajemy ich tyle ile jesteśmy w stanie udźwignąć.

 Bladość pokazuje, jak bardzo ciało może zrozumieć duszę.

 Są rzeczy, których ludzie chodzący
po świecie na dwu zdrowych stopach
po prostu nie rozumieją. Sądzą, że
patrzy się oczami. Sądzą, że dystans
pokonuje się za pomocą kroków.

 Dla człowieka, który spełnił swoje naturalne obowiązki, śmierć jest tak naturalna i mile widziana jak sen.

 Tylko nasze własne oczy zapłaczą nad nami.

 Nic się nie da zmienić: statystycznie wypada jedna śmierć na jednego człowieka.

 Człowiek nie mądrzeje na starość, ale staje się ostrożny.