Rzeczy, które posiadasz w końcu zaczynają posiadać ciebie.

 Jak będziemy szczęśliwsi, będziemy się kłócić,Ale teraz domowe odłóżcie niesnaski,Odrzućcie podejźrzane nieprzyjaznych łaski,A dobra powszechnego tchnąc jedynie duchem,Jednomyślnej przyjaźni wiążcie się łańcuchem.

 Deszcz w jakiś niewytłumaczalny sposób zwalniał mnie z odpowiedzialności.

 Ale wieczorami samotność wsadza im paluchy pod żebra.

 Pomimo iż nasze myśli prą naprzód, nie jesteśmy w stanie oderwać się od tego, co ludzkie, przyziemne. Całe życie dążymy do tego, ażeby tylko wyciągnąć ze wszystkiego największe korzyści dla siebie, czy dotyczy to życia na ziemi, czy też wieczności.

 A czymże jest wiek siedemnastu lat, jeśli nie najdalszą granicą dzieciństwa.

 Nikt nie może osiągnąć tego, czego pragnie, dopóki nie dojrzeje do tego.

 Moje sny ścielę pod twoje stopy, stąpaj więc lekko, bo stąpasz po snach.

 Bo we wszystkim jest Twoje nieśmiertelne tchnienie.Dlatego nieznacznie karzesz upadających i strofujesz,przypominając, w czym grzeszą.

 Nasze błędy wracają do nas po latach jak bumerang.

 By służyć życiu, nie należy go kochać zbyt silnie.