Kto chce sam siebie ukarać, zawsze znajdzie po temu okazję.

 Człowiek zawsze może wstąpić na lepszą drogę – póki żyje.

 Kłamstwo jest kulą śnieżną: im dłużej
ją kręcisz, tym staje się większa.

 Gdyby miała łatwą osobowość, to byłaby księgową, a nie artystką.

 Wyszczekany głupiec zwykle wyciera twarzą podłogę.

 Lis może zmienić skórę, ale nie swoje przyzwyczajenia.

 Nie przejmuj się kilkoma dodatkowymi kilogramami. Grubych ludzi jest trudniej uprowadzić.

 Są sprawy, o których nie sposób mówić. Można o nich tylko malować.

 Strach buduje mury zamiast mostów. A ja chcę życia pełnego mostów, a nie murów.

 Tęsknię za Tobą wariatko!

 Ty nie potrzebujesz wcale mnie. Potrzebujesz kogoś, kto będzie Cię nieustannie głaskał słowami, kto otuli Cię puchową kołdrą i przykryje szklanym kloszem. A ja nie umiem nie ranić, ja wydrapuję oczy słowami, rozrywam duszę milczeniem i kocham, kocham tak mocno, że wszelkie szklane klosze przy mnie pękają.