Anioł, który spadł z nieba i musiał nosić wielkie buciory, ...

 Mam w swoim życiu taką osobę, na widok której mimo wszystko zawsze się uśmiecham.

 Odbiorą nam chleb od ust, jeżeli nie nauczymy się nim dzielić.

 Czasami martwi potrafią mówić.

 Jeśli ktoś nie reaguje na twoje uczucie, odpuszczaj. Nie proś, nie pytaj, nie walcz. Tak często nie widzimy, że powinniśmy iść dalej.

 Dialog bowiem zawsze łączy, nawet jeżeli walka na słowa jest zażarta.

 Czy to idący wybiera drogę, czy droga idącego?

 „Gdybym tylko mógł wziąć roczny urlop od wszystkiego, kupić przyczepę, podróżować z tobą po całym świecie, dobrze jeść, pić i tak spać z tobą przez wszystkie noce, a rankiem wstawać powoli, dojrzeć przez okno jakiś las, spacerować wokół jeziora, położyć się w trawie, zmrużyć oczy w słońcu; tylko rok, a potem byłbym gotów wrócić i już nie prosiłbym o nic więcej dla siebie. Nie mam żadnych pretensji do życia, tylko żeby czasami zwolniło ten ucisk na szyi. Żeby tylko pozwoliło trochę żyć.”

 Największym skarbem człowieka jest życie. Trzeba przez nie przejść tak, by nie zranić drugiego człowieka, bo jutro możemy już nie mieć okazji powiedzieć “Przepraszam”.

 Bunt nie przemija, bunt się ustatecznia.

 Pasja jest pasją. Emocje przedzielające okresy nudy, nieważne na co są ukierunkowane.