Tak żyć nie można, nie wolno, a żyje się jednak ...
Tak żyć nie można, nie wolno, a żyje się jednak - to straszne.
Udostępnij:
Inspiracje:
Dzieci są naszą nieśmiertelnością.
Los jednak działa według sobie tylko znanych prawideł.
Życia przeciekają przez siebie, przeszłość
rości sobie prawa do teraźniejszości.
(…) płaczem kary się nie zmniejszy, a śmiechem długów nie narobi.
Często pozwalamy sobie na przejmowanie się drobiazgami, które zasługują jedynie na lekceważenie i zapomnienie. Jesteśmy oto na tej ziemi. Mamy do przeżycia zaledwie kilka dziesięcioleci, a tracimy bezpowrotnie wiele godzin na rozmyślanie o smutkach, o których za kilka lat zapomnimy i my, i wszyscy inni. A więc nie, poświęcajmy czas na działania i odczucia warte chwili, na wielkie myśli, prawdziwe uczucia i trwałe przedsięwzięcia. Bo "życie jest zbyt krótkie, aby było małe".
Strach przed przyszłością czasami decyduje o naszej teraźniejszości.
Niewinni zawsze są pierwszymi ofiarami.
Pamięć to ściema.
Jeżeli zaczyna Ci na kimś zależeć, lepiej od razu... strzel sobie w łeb. Na pewno będzie mniej bolało.
Należy w życiu pytać tylko o rzeczy najważniejsze. Jak na przykład: czy nasi przyjaciele ujrzą jeszcze światło dnia? Albo: ile czasu trzeba, by pocałunek kobry uciszył zdrowe i młode serce, tryskające energią szesnastu lat? Retoryka uczy nas, że to są pytania mające sens i strukturę. Jeśli nie potrafisz się wysłowić, Sheere, nie potrafisz myśleć. A jeśli nie potrafisz myśleć, jesteś zgubiona.